Een ding is wel duidelijk: transport is verantwoordelijk voor een groot deel van de CO2-uitstoot. En daar liggen niet de transportwerknemers, maar het consumptiegedrag van onze maatschappij van aan de oorsprong. Waarom drinken mensen in New York immers San Pellegrino?
Toch beweren sommige vakbonden dat het niet onze taak is om zich te mengen in een debat waarin bepaalde maatregelen zouden kunnen zorgen voor een aanzienlijk jobverlies binnen ons ledenbestand. Aan de andere kant staan vakbonden die stellen dat de planeet bedreigd wordt en dus de mensheid zijn eigen ondergang bewerkstelligt.
Als we het dan al zouden eens zijn over de nood aan maatregelen, stelt zich het probleem van de sectorale belangen. Verschuivingen tussen de transportmodi zijn volgens tientallen studies nodig voor een duurzamer transport, maar ze hebben ook een invloed op de leden wiens rechten we verdedigen.
De conferentie concludeerde dat vakbonden een enorme verantwoordelijkheid hebben in het debat en hun rol in de sociale dialoog moeten spelen om hun impact op de bewindvoerders te kunnen vergroten. Sterke vakbonden zijn dan ook meer dan nodig. We moeten aan daadkracht winnen. Hoe meer we onze leden kunnen bewust maken, hoe meer we de nog niet aangesloten leden kunnen overtuigen van onze standpunten, hoe meer kans we hebben om te slagen in onze opzet : een evenwicht tussen het beschermen van de jobs van onze leden en het beschermen van onze planeet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten