Toen we met het vliegtuig de landing inzetten, viel op hoe uitgestrekt deze stad is. Het was donker en normaal zie je dan mooi de contouren van een stad. In Mexico verstopten deze grenslijnen zich achter de horizon. In de stad wonen officieel 20 miljoen mensen, officieus worden er nog eens 10 miljoen bijgeteld. Het is moeilijk om te vatten dat in een stad tot drie keer meer mensen wonen dan in ons land. En als wij al met mobiliteitsproblemen worden geconfronteerd, dan moet het op een veel beperktere oppervlakte toch een enorme uitdaging zijn om de verkeerstromen in goede banen te leiden en een degelijk openbaar vervoer uit te bouwen. Daarbij moet ook rekening gehouden worden met de geconcentreerde vervuiling dat het vervoer in deze stad met zich meebrengt. Mexico is immers een van de meest vervuilende steden van de wereld.
Het hotel situeert zich op ongeveer anderhalve kilometer van het historische centrum en op een goeie kilometer van het congrescentrum. Elke dag moeten we dus een eind stappen en elke dag worden we bij het oversteken van de straat geconfronteerd met het rijgedrag van de doorsnee Mexicaan. Het verhaal waarin een Mexicaan bij groen licht aan een kruispunt eerst uitstapt om te kijken of zijn broer niet uit de andere richting komt, is niet uit de lucht gegrepen. Rode lichten dienen enkel gerespecteerd te worden als voetgangers al over de helft van het zebrapad wandelen. We hopen dan ook dat onze delegatie volgende week heelhuids kan terugkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten